Ervaring
Ik ben een meisje van 22 jaar en altijd had ik geweten dat ik geadopteerd was. Ik had er geen vragen over, maar toen mijn adoptieouders overleden wou ik toch wel graag op zoek naar mijn biologische ouders en/of familie. Goh, wat was dat spannend! Want zou mijn biologische moeder nog wel leven? En zo ja, hoe zou ze dan leven? Zou ze wel contact met mij willen opnemen?
Ik besloot dat ik niet zelf wou gaan zoeken en heb toen contact opgenomen met het Fiom. Na het eerste gesprek gingen zij voor mij zoeken. Mijn biologische moeder bleek ziek te zijn en leefde daardoor in een verzorgingstehuis. Zij hebben het eerste contact voor mij gelegd. Ik heb de eerste paar keer brief contact met haar gehad, waaruit bleek dat zij er erg veel spijt van had en dat ze ontzettend blij was dat ik contact met haar had gezocht. Ze was ook heel benieuwd naar mij. Ik ben toen naar haar toe gegaan, de eerste keer was wel wennen, maar ik lijk veel op haar en ook konden we goed kletsen. Dit is nu één jaar geleden geweest en al die tijd heb ik tweewekelijks contact met haar gehad via het schrijven van het brieven. Ook ben ik één keer in de maand naar haar toe gegaan en heb ik mijn broers- en zussen leren kennen. Daarmee heb ik nog af en toe contact, mijn biologische moeder is inmiddels overleden. Ik ben ontzettend blij dat ik heb gezocht naar haar! Ik heb nu een stukje rust, dat ik weet wie mijn moeder is.
Reacties (0)
Ik besloot dat ik niet zelf wou gaan zoeken en heb toen contact opgenomen met het Fiom. Na het eerste gesprek gingen zij voor mij zoeken. Mijn biologische moeder bleek ziek te zijn en leefde daardoor in een verzorgingstehuis. Zij hebben het eerste contact voor mij gelegd. Ik heb de eerste paar keer brief contact met haar gehad, waaruit bleek dat zij er erg veel spijt van had en dat ze ontzettend blij was dat ik contact met haar had gezocht. Ze was ook heel benieuwd naar mij. Ik ben toen naar haar toe gegaan, de eerste keer was wel wennen, maar ik lijk veel op haar en ook konden we goed kletsen. Dit is nu één jaar geleden geweest en al die tijd heb ik tweewekelijks contact met haar gehad via het schrijven van het brieven. Ook ben ik één keer in de maand naar haar toe gegaan en heb ik mijn broers- en zussen leren kennen. Daarmee heb ik nog af en toe contact, mijn biologische moeder is inmiddels overleden. Ik ben ontzettend blij dat ik heb gezocht naar haar! Ik heb nu een stukje rust, dat ik weet wie mijn moeder is.
Reacties (0)
Vragen
Ik ben een meisje van 15 jaar en ik ben geadopteerd uit Nederland. Mijn adoptieouders zijn heel lief, maar toch wil ik graag weten wie mijn biologische ouders zijn. Ik weet van mijn adoptieouders dat ik nog een broertje heb en daar ben ik heel benieuwd naar. Ik heb hem via Facebook kunnen opzoeken, maar ik durf geen berichtje te sturen. Help, wat moet ik nou doen?
Reacties (1)
Hoi, ik ben een meisje van 18 jaar en zat twee jaar geleden ook in zo'n situatie. Ik heb het uiteindelijk wel gedaan en nog steeds heb ik contact met hem. Dus ik zou zeggen, gewoon doen!
Reacties (1)
Hoi, ik ben een meisje van 18 jaar en zat twee jaar geleden ook in zo'n situatie. Ik heb het uiteindelijk wel gedaan en nog steeds heb ik contact met hem. Dus ik zou zeggen, gewoon doen!